نفسم ده ماهه شد

دخترم تاج سرم       امین ماه شکفتنت

مبارک

سلام عزیزه دلم ...

غنچه ی شکفتم...

شکوفه بهاریم...

نوگل زندگیم...

باز هم تولدی دیگر...

باز هم در کنار هم شادمان و خرسندیم...

ومن همچون قبل به تماشای تو نازنینم می نگرم...

به تماشای قد کشیدن و بزرگ شدنت،به تماشای خنده های دلنشینانه از سر

ذوقت،به آواز های کودکانت که روزها با خود می خوانی و صحبت می کنی و با

ان زبان شیرینت به ماد رمی فهمانی که چه می خواهی،

به رقصیدن ودست زدن های محکمت ان هم با تمام توانت تا شاید از

دستان ظریف و کوچکتصداییبراید،به صبح هنگام بیدار شدنت که ارام و بی صدا

در پی من می گردی ومنتظر می مانی تادر اغوش بگیرمت و مرا غرق در

بوسه کنی  

به لوس کردنت وقتی که پدربه خانه برمی گرددوبا اولین نگاهش به تو جیغ کشان

خود را در بغلش جا می کنی و تا بوسه را نثار جان شیرینت نکند قانع نمی شوی.

 و حال دخترکم با پشت سر گذاشتن دهمین ماه از زندگیش اولین ماه زمستان را

نیزتجربه کرده البته زمستانی نه چندان سرد و برفی.

و این هم عکس هایی بیاد ماندنی از این ماه و کیکی که طبق روال همیشه تدارک میدیدیم 

و حالا دخترکم محو تماشای اولین صفر زیبا و دو رقمی شدن شمع ماهگردش

و باز هم مثل همیشه داستان هایی که بر سر کیک و شمع داشتیم

و نجاتشان از دستان پر شتاب وروجکمان 

البته ناگفته نماند که چه ماجراهایی برای عکس گرفتن از این فسقلی داشتیم...

واین هم نتیجه تمام تلاشی که کردیم تا عکسی با کلاه زیبا بگیریم و تنها عکس

خوشایند و قابل رویت

فکر می کنم که خودتان کاملا متوجه موضوع شده باشید